Bewoner Nora

Een driekamerappartement in het centrum van de stad is precies wat Nora nodig heeft. “Het huis past me als een handschoen. Ik ben een stadsmens. Alles wat je als vrouw alleen nodig hebt, is dichtbij. Ik kan boodschappen doen in vier verschillende winkels in de buurt. De trein, tram en metro zijn op loopafstand. En ik kan ook lopend naar De Doelen of musea.”, zegt Nora.

Creativiteit

Als echte muziekliefhebber gaat Nora regelmatig naar De Doelen. “Ik heb een groep vrienden waarmee ik iedere winter naar concerten ga. Ik ken de meesten van mijn tekenles, je zoekt toch naar gelijkgestemden. We eten vooraf samen en daarna gaan we muziek luisteren. Meestal klassiek, maar wereldmuziek vind ik ook erg leuk. Het wordt alleen wel steeds duurder.”, vertelt ze. Tekenles, aquarel schilderen, mozaïeken: Nora houdt van creatieve dingen doen. Dit is ook goed terug te zien in haar huis. Aan de muren hangen veel zelf geschilderde werken. En de zijkant van een grote boekenkast is helemaal afgemaakt met handgemaakte mozaïek.

Nora was in haar werkende leven hoofd van een Montessori school in Feijenoord. Ze ging daar op de brommer naartoe vanaf haar appartement aan de Kipstraat. Nora: “Na mijn pensionering ben ik naar de Volksuniversiteit op de Heemraadssingel gegaan voor een tekencursus. Iemand uit mijn groep nam me mee naar een mozaïekwinkel, in Vuur & Vlam, en daar deden ze ook workshops. Dat leek me meteen zo leuk dat ik het ben gaan doen. Ik wil nu wel weer een keer iets maken, maar ik wil ook niet mijn huis helemaal vol!”

Half open keuken

Toen Nora het appartement betrok vormde huiskamer en keuken een geheel. Ze vond dat niet praktisch dus heeft ze er een halfhoge muur in laten zetten. “Met de hele open keuken zat je altijd de hele avond tegen de rommel aan te kijken. Ooit zei een gast tegen me: ‘het lijkt wel of de tweede wereldoorlog is uitgebroken’. Dat vond ik zo erg, ik ben het nooit vergeten!”, vertelt Nora. Om wel in gesprek te kunnen blijven, heeft ze gekozen voor een half open muurtje. De keuken is zo afgeschermd, maar ook niet helemaal apart.

Als Nora gasten heeft, zitten ze aan een grote tafel: één van de opvallende items in haar huis. Nora: “Ik heb deze tafel gekregen van iemand die in de architectuur en de bouw zat. Ik ben er tot op de dag van vandaag diep gelukkig mee. Hij is zo groot, dat je er altijd dingen op kunt laten staan. Links in de hoek is een soort doorzichtige vitrine. Ik leg regelmatig andere dingen onder het blad. Plaatjes, tekeningen van mezelf, foto’s van de kinderen of bladeren in de herfst.”

Dakpark parkeergarage Kiphof

Vanaf haar balkon kijkt Nora uit over het dak van parkeergarage Kiphof met de tennisbanen. “De velden werden niet meer gebruikt en naar verloop van tijd zag ik het mos erop komen. Dat vind ik erg jammer. Ik vind het gezellig als je ‘s avonds wat gelach en gepraat hoort van buitenaf. Tijdens de corona lockdown waren er wel weer mensen buiten aan het sporten op het dak. Ik was teleurgesteld dat ook dit nu weer weg is.”, vertelt Nora.

Buurtbewoner Esther Wienese, die zichzelf de DakenDiva noemt, wil van het dak op de parkeergarage een ‘Oasedak’ maken. Nora was aanwezig bij de informatieavond hierover. “Ik vind het een heel leuk initiatief en sta er positief tegenover! Jammer dat het door corona niet door kon gaan. Op de informatieavond waren sommige buren negatief, mensen kunnen zo moeilijk denken! Ik zie altijd mogelijkheden. Volgens mij is het enige obstakel de hoge trap die half open is, want voor moeders met kinderen is het moeilijk daar naar boven te komen. Maar daar is echt wel een oplossing voor te vinden.”

Veranderde buurt

Levendigheid in de buurt om haar heen is dus voor Nora belangrijk. Het Hoogkwartier is wat haar betreft alleen maar verbeterd in de afgelopen 35 jaar. “Toen ik hier pas woonde, vond ik het met name op zondag heel saai en vervelend. Drukte vind ik leuk en nu zitten er allerlei verschillende zaakjes. Jonge mensen willen graag geld uitgeven, dus dan moeten de voorzieningen er ook zijn. Buiten de deur eten is nu heel normaal, vroeger waren we minder rijk en was dat iets voor één keer per jaar!”

“Wat ik ook nog heb meegemaakt: de nieuwe bomen op de Hoogstraat. Dat was een rare dag! Ik keek naar buiten door het raam en toen zag ik zo de bomen voorbij lopen! Ze werden namelijk door een grijper opgepakt en staand afgevoerd. De oude bomen hadden brosse takken en die vielen op de auto’s. Als ik me niet vergis staan er nu platanen. Dat is een bladsoort waar de wind makkelijk doorheen komt.”

Sinds juni 2020 is de Hoogstraat ingericht met groene terrasvlonders, geveltuinen met blauwe regens en een gedeelte van de straat is autovrij. “Het ziet er zo mooi uit! En het feit dat er gebruik van gemaakt wordt, betekent dat het nuttig is. Het parkje bij de Kiphof aan het Achterklooster is nog te duister, maar dat willen ze ook aanpakken.”, legt Nora uit. “Dat de straat een eenrichtingsweg wordt, is ook heel belangrijk. Het autoverkeer blijft zo veel mogelijk aan de buitenkant en dat maakt de buurt knusser.”

Groene vingers

Nora houdt van de natuur. Ze wandelt graag in het Kralingse Bos en ook op haar ruime balkon zie je goed dat ze groene vingers heeft. “Dit jaar heb ik er heel veel werk van gemaakt. Ik heb nu ook een mini kruidentuintje. Ik heb altijd wilde plantjes en daarvan waaien de zaadjes vaak naar beneden. Mijn onderburen hadden dus heel vaak teunisbloemen staan! Dat zijn net kleine lampjes met een mooie gele bloem. Prachtig!”, lacht ze.